به گزارش «نود اقتصادی» پژو و رنو در شرایطی بهعنوان اولین سرمایهگذاران خارجی پسابرجام در خودروسازی ایران شناخته میشوند که گزارش مالی این دو برند فرانسوی در نیمه نخست ۲۰۱۷ نشان میدهد آنها با توجه به طلبهای قبلی خود، عملا پولی وارد کشور نکردهاند.
در حال حاضر پژو تحت قرارداد همکاری مشترک با ایران خودرو، وارد فاز اجرایی شده و رنو نیز از چند ماه دیگر فعالیت جدید خود را در ایران و طبق قراردادی که با ایدرو منعقد کرده، آغاز میکند.
از هر دوی این قراردادها با نام «سرمایهگذاری خارجی» یاد میشود؛ بهنحویکه هم پژو و هم رنو متعهد به ورود سرمایه به خودروسازی ایران شدهاند، با این حال در عمل اتفاقات دیگری رخ داده است. طبق قراردادهای منعقده، پژو باید سرمایهای ۲۵۰ میلیون یورویی به ایران بیاورد و رنو نیز تعهدی ۶۶۰ میلیون یورویی دارد، اما آن طور که گزارش مالی آنها در نیمه نخست ۲۰۱۷ نشان میدهد، هیچ کدام پولی وارد کشور نکردهاند. ماجرا از آن قرار است که این دو برند فرانسوی عملا بخشی از پول و سرمایه متعهد شده را با طلبهای قبلی خود تهاتر کردهاند. در این بین، پژو رقمی معادل ۱۵۸ میلیون یورو را که باید بهصورت سرمایه مستقیم وارد کشور میکرده، با طلبهای خود از ناحیه حق لیسانس (رویالیته) تولید محصولاتش در ایران خودرو، تهاتر و بنابراین پولی به طرف ایرانی نداده است.
بهعبارت بهتر، پژوییها پولهای بلوکه شده خود را در ایران طی سالهای تحریم، محاسبه و آن را به جای بخشی از مبلغی که باید طبق قرارداد به ایران وارد کنند، لحاظ کردهاند. این پولهای بلوکه شده در واقع مبالغی است که ایران خودرو باید در قالب رویالیته (حق لیسانس) به پژو پرداخت میکرده اما بهدلیل تحریم و محدودیتهای شدید در نقلوانتقال پول، موفق به انجام این کار نشده است. در نتیجه پژوییها فرصت لغو تحریمها را مغتنم شمرده و با استفاده از آن، نه تنها عملا پولی به ایران نیاوردهاند، بلکه طلبهای قبلی خود را نیز با ایران خودرو صاف کردهاند. از سوی دیگر رنوییها نیز با روشی نسبتا مشابه با هموطن خود پژو، عملا به جای ورود پول به ایران، از روش تهاتر استفاده و بهاین وسیله ضمن زنده کردن مطالبات خود از شرکتهای داخلی، فعلا از زیر بار سرمایهگذاری مستقیم هم شانه خالی کردهاند.
رنوییها که از یک دهه پیش و تحتقرارداد پلتفرم مشترک X۹۰ در ایران حضور دارند، طی سالهای تشدید تحریمها موفق به نقلوانتقال پول از کشور نشدند. در واقع پولی که خودروسازان داخلی باید در جریان تولید محصولات رنو، به این شرکت فرانسوی پرداخت میکردند، امکان خروج از کشور را نداشت و بنابراین در حساب رنوپارس (شرکت تامینکننده قطعات رنو در ایران) بلوکه میشد. حالا رنو پولهای بلوکه شده اش را در عوض بخشی از سرمایهای که باید بهطور مستقیم وارد ایران میکرد، محاسبه و بهنوعی تهاتر کرده است. با این حساب، اگرچه از قراردادهای پژو با ایران خودرو و رنو با ایدرو، بهعنوان سرمایهگذاری مشترک یاد میشود، با این حال آنچه فعلا در عمل رخ داده، صاف شدن طلبهای قبلی خودروسازان خارجی از طرفهای داخلی در دوران تحریم است. در واقع در حال حاضر چیزی به نام «پول خارجی» از ناحیه قراردادهای پسابرجامی، وارد خودروسازی کشور نشده است.
منبع: دنیای اقتصاد