«نود اقتصادی»؛ علی رسولی: مجیدرضا حریری، رئیس اتاق بازرگانی مشترک ایران و چین اظهار داشت: نهاد دولت از دورههای قبل تاکنون، با وجودی که احتمال اعمال یا تشدید تحریمها از قبل وجود داشت، اقدامات لازم را در قالب سناریوهای مختلف پیشبینی و اجرایی نکرد.
وی بیان کرد: همواره چند ماه قبل از اعمال تحریمها، مسئولان خارجی از آن خبر میدهند، اما مسئولان به جای آمادهسازی ساختارهای اقتصاد، اعتقاد داشتند که این تحریمها تأثیری ندارد یا ترامپ اگر رئیس جمهور امریکا شود، کاری نمیتواند انجام دهد. بنابراین میتوان گفت که نداشتن سناریوهای مختلف پیش از اعمال و تشدید تحریمها مهمترین سوء مدیریتی است که وجود داشته است.
رئیس اتاق بازرگانی مشترک ایران و چین افزود: دراین میان علاوه بر دولت، مجلسی که با تصویب طرحهای خود باعث افزایش نرخ تورم میشود و قوه قضائیه در تشدید آثار تحریم مقصرند، وضعیتی که عامل اصلی آن تحریم هاست.
حریری افزود: حال اگر بتوان در قالب عدد و رقم سهم مواد گفته شده را محاسبه و برآورد کرد، میتوان گفت که سهم میشیگان، آریزونا و پاستور در شرایط فعلی چقدر است. این در حالی است که اگر تحریم نبود، تمام مشکلات ساختاری اقتصاد ایران همچنان پشت درآمدهای نفتی پنهان میماند، اما در نحوه اداره اقتصاد تفاوت زیادی میان سالهایی که درآمد ارزی کشور بیش از ۱۲۰ میلیارد دلار بود با اکنون که چند میلیارد دلار شده است، وجود ندارد.