«نود اقتصادی»: یکی از جدی ترین اقدامهای وزارت نیرو در یک سال گذشته تلاش برای انعقاد قرار داد با شرکت ترکیه ای یونیت اینترنشنال برای ساخت 5 هزار مگاوات نیروگاه بوده است. اقدامی که با انتقادات جدی به وزارت نیرو روبرو شد.
به گزارش خبرنگار «نود اقتصادی»، محور اصلی انتقادات به این قرارداد برگزاری آن به صورت ترک تشریفات، نادیده گرفتن توان عظیم داخلی برای احداث نیروگاه و مغایرت‌های قانونی همچون قانون تشویق وحمایت سرمایه‌گذاری خارجی و قانون رفع موانع تولید رقابت پذیر و ارتقای نظام مالی کشور عنوان شده است.
در طرف مقابل وزارت نیرو برای دفاع از این اقدام خود امکان تامین مالی از منابع خارجی توسط یونیت و الزام به انتقال تکنولوژی ساخت بالاترین بازده نیروگاه‌های دنیا را مطرح کرد. اما در روزهای اخیر محسن طرزطلب مدیرعامل شرکت مادر تخصصی تولید نیروی برق حرارتی در چرخشی 180 درجه در مصاحبه ای در 4 شهریور 96 عنوان داشته که این پروژه، صرفاً سرمایه‌گذاری است و هیچ ملاحظه الزام آور دیگری در آن دیده نشده است. به عبارت دیگر شرکت یونیت قرار است در این قرارداد صرفا وظیفه تامین مالی پروژه را بر عهده بگیرد.
وی در مورد شیوه انتقال تکنولوژی شرکت یونیت گفته است که این شرکت تنها قرارداد سرمایه‌گذاری دارد و نمی توان برای این شرکت الزام انتقال تکنولوژی را لحاظ نمود.
درباره این اظهار نظر عجیب باید چند نکته مهم را یادآورد شد:
- اگر از اول قرار بود قرارداد شرکت یونیت صرفا قراردادی برای تامین مالی باشد چرا مانور وزارت نیرو روی انتقال تکنولوژی بود؟
- مگر شرکتهای داخلی در صورت ارائه ضمانت نامه از سوی وزارت نیرو (همانند چیزی که به شرکت یونیت داده شده) قادر به تامین مالی ساخت نیروگاه در کشور نبودند؟
- چرا توان نیروگاه سازی کشور و امکان اشتغال‌زایی به دلیل ناکارآمدی دولت در پیاده سازی شیوه های نوین تامین مالی باید نادیده گرفته شود؟
گفتنی است که رهبر انقلاب نیز در خرداد ماه سال 95 در مراسم رحلت امام خمینی ره ضمن نقد کسانی که رونق اقتصادی را صرفاً در گرو سرمایه‌گذاری خارجی می‌دانند، فرمودند: «جذب سرمایه‌گذاری خارجی، خوب و لازم است اما مهم‌تر از آن، فعال کردن ظرفیت‌های درونی کشور است و نباید همه‌چیز را به جذب سرمایه‌گذاری‌های خارجی منوط کرد. اینکه ما فکر کنیم رونق اقتصادی کشور صرفا با سرمایه گذاری خارجی تامین می شود خطا است.»
بنابر این حتی اگر قرار بود این شرکت تکنولوژی ساخت بالاترین بازده نیروگاهی دنیا را به ایران منتقل کند، واگذاری چندین هزار مگاوات برای ساخت نیروگاه، بدون مشارکت توان داخل امری نامطلوب تلقی می‌گردید. حال که حتی انتقال تکنولوژی هم در کار نیست هیچ منطقی برای اجرای این قرار داد وجود ندارد و می توان این اتفاق را در نوع نگاه وزارت نیرو و ناتوانی در اجرای طرح‌های تامین مالی دانست.
