به گزارش «نود اقتصادی»، امیرحسین مزینی، استاد اقتصاد دانشگاه تربیت مدرس اظهار داشت: اگر بخواهیم یک رابطه علت و معلولی میان کاهش نرخ رشد تشکیل سرمایه ثابت و افزایش سوداگری و سفته بازی در نظر بگیریم؛ از آنجایی که متاسفانه در شرایط ناپایدار و نابسامان اقتصاد کشور، سفته بازی دارای سود خوبی در مقایسه با تولید و سرمایه گذاری صحیح بوده است؛ بی شک عده ای از فعالان اقتصادی ترجیح داده اند که وارد تولید نشوند.

وی بیان کرد: سود تولید در مقایسه با سفته بازی کمتر بوده و هم چنین ریسک پذیری تولید در ایران، متاسفانه بالاست. البته ما نباید فقط مردم و سرمایه گذاران حقیقی را محکوم نماییم.

استاد اقتصاد دانشگاه تربیت مدرس افزود: متاسفانه ما شاهدیم حتی مجموعه هایی چون بانک ها نیز به برخی عملیات های سفته بازانه و منفعت طلبانه روی خوش نشان می دهند. یعنی بانک هایی که سرمایه عظیم مالی آن ها باید به سمت خلق ارزش افزوده و کمک به رشد نرخ تولید ثروت ثابت حرکت نماید؛ وارد بحث های دلالی ساختمان و سایر بخش های سوداگری و سفته بازی شده اند.