به گزارش «نود اقتصادی» بانکرینگ (Bunkering) مجموعه‌‌ای از عملیات سوخترسانی به کشتی‌‌ها و سایر شناورهای دریایی (شامل سوخترسانی روی دریا و یا پهلوگیری کشتی در اسکله‌‌های سوخترسانی) و نیز خدمات جانبی از قبیل خدمات هتلینگ، تعمیرات و تامین قطعات مورد نیاز کشتی‌‌ها، تهیه آذوقه و مایحتاج خدمه و کارکنان کشتی است.
سوخت مصرفی کشتی‌‌ها عمدتا نفت کوره (مازوت) و بعضا گازوئیل است که ایران ازجمله تولیدکنندگان بزرگ این مواد نفتی است. اندازه بازار صنعت بانکرینگ در جهان طی سال ۲۰۱۹ حدود ۱۲۰میلیارد دلار بوده و پیش‌بینی می‌شود این میزان تا سال۲۰۲۷ به ۱۳۵میلیارد دلار برسد.
درحالی‌که اسناد بالادستی دولت را مکلف کرده بودند سهم کشور از بازار سوخترسانی منطقه به حداقل ۵۰درصد برسد اما بررسی‌ها نشان می‌دهد از درآمد سالانه ۲۷ میلیارد دلاری صنعت بانکرینگ در منطقه، ۲۰ میلیارد دلار آن در اختیار امارات قرار داشته و بخشی دیگر نیز در اختیار سایر کشورهای منطقه بوده و سهم ایران از این درآمد بسیار ناچیز است.
همچنین براساس آمارهای ارائه‌شده ازسوی شرکت پخش و پالایش نفتی، میزان بانکرینگ نفت‌کوره ایران از حدود روزانه هزار و ۷۴تن در سال ۱۳۸۰ به روزانه ۸هزار و ۱۳۴تن تا سال ۱۳۹۲ رسیده بوده که این میزان در دوره دولت روحانی با کاهش ۵۰ درصدی به حدود ۴ هزار تن در سال ۱۳۹۷ رسیده است.
قابل ذکر است یکی از موانع جدی عدم توسعه صنعت بانکرینگ ایران، ۱۶ سال مدیریت خسارت‌بار بیژن زنگنه است که همواره به این صنعت خنثی‌ساز تحریم‌ها بی‌توجه بوده است.
