گروه اقتصادی خبرگزاری نسیم: مجید میرزاحیدری: یکصد و شصت و ششمین نشست وزرای اوپک دراوج شکاف سیاسی بین اعضاء و بدون هیچ نتیجه خاصی برای کشورهایی چون ایران و هم پیمانان آن به کار خود پایان داد.
نشستی که از ابتدا ی آنهم به نظر نمی رسید با رایزنی های دیرهنگام وزیر نفت ایران، فرجام مطلوبی را در پی داشته باشد.
به گزراش نسیم، قیمت نفت در بازار بین الملل ازمدت ها پیش در سراشیبی سقوط قرارداشته ،از همین رو، ایران از چندی قبل، خواستار تشکیل نشست اضطراری اعضا ء، برای ساماندهی به نظام عرضه و تقاضای بازار نفت بود.
هرچندکه درخلال این درخواست ها،کشور هایی چون عراق و ونزوئلا، همراستایی خود برای تشکیل این نشست را اعلام کردند درحالیکه آنسوی کارزار نفتی، تولیدکنندگان شناوری چون عربستان، کویت و امارات متحده عربی با بی تفاوتی خاصی ازکنار این درخواست گذرکرده اند.
ادله آنها در ظاهر، تاکید برتعیین تکلیف قیمت نفت در میانه عرضه وتقاضای نفت بود و نه دستکاری آن از سوی سازمان اوپک؛ کاهش تولید اعضای اوپک، جا باز کردن برای شیل نفت امریکا در بازار بوده که این روزها دشمن اصلی اوپکی‌ها محسوب می‌شوند.
به گواه آمار، سازمان اوپک نزدیک به یک سوم نفت خام مورد نیاز جهان را که معادل سی میلیون بشکه نفت در روز است، تولید می کند.
هر چند که طبق اعلام آژانس بین المللی انرژی، اوپک ماه اکتبر روزانه۳۰ میلیون و ۶۰۰ هزار بشکه نفت تولید کرد که فراتر از هدف تعیین شده در خصوص سقف تولید یعنی۳۰ میلیون بشکه نفت در روز است.
با این حال، اندک مدتی پس از اتمام نشست یکصد و شصت و ششم سازمان اوپک، قیمت نفت دچار ریزش دیگری شد تا به دنبال این رخداد، افتی بی سابقه را درچهار سال اخیر برای خود به ثبت برساند.
وزیر انرژی امارات با این حال گفته است که اوپک دیگر نمی خواهد با تغییر تولید نفت خود بر قیمت نفت اثر بگذارد و بازار باید قیمت را تعیین کند؛ امارات متحده عربی به این دلیل از تصمیم سازمان کشورهای صادرکننده نفت اوپک حمایت کرده تا به نقش تنظیم کننده بازار این سازمان در زمان افت قیمت ها پایان دهد.
وزیر نفت ایران با اینکه کوشید خشم خود را بپوشاند، اما تصمیم اخیر اوپک برای حفظ میزان تولید روزانه را به نفع همه کشورهای عضو اوپک ندانست و درباره اینکه آیا حفظ سقف تولید اوپک برای ١٢ عضو اوپک تصمیم خوبی بود یا خیر، گفته این تصمیم به نفع همه کشورهای عضو اوپک نیست، چون بعضی از کشورهای عضو اوپک با این توافقنامه مخالف بودند اما برای وحدت و همبستگی اوپک بود که ما تصمیم گرفتیم اقدامی خلاف این تصمیم اتخاذ نکنیم.
با وجود تاکید زنگنه بر ایجاد وحدت رویه بین اعضاء، ریشه اختلافات عمده بین اعضای اوپک برخاسته ازافت تولید اجباری تعدادی از اعضای اوپک از جمله ایران بوده که بر این اساس، عربستان و همقطاران او کوشیده اند تا در مدت اعمال تحریم های یکجانبه علیه ایران جای خالی این کشور و کشورهای دیگری چون لیبی و عراق را هم پرکند.
با گذر زمان و تغییردر شرایط، اکنون ایران، مترصد احیای جایگاه خود در دنیای انرژی بوده که این موضوع به مذاق کشورهای عربی اوپک از جمله عربستان،کویت وامارات متحده عربی خوش نیامده است
در همین راستا ، وزیر اسبق نفت ایران، اعلام کرده است که دولت ایران در مراودات خود با عربستان احتیاط جدی به خرج می‌دهد.
سید محمد غرضی درگفتگو با خبرگزاری نسیم، ایران کنونی را دارای قدرت سیاسی بالای تفسیر می کند که هشت پایتخت واقع در منطقه خاورمیانه با آن همراه هستند.
وی استفاده از ظرفیت سیاسی ایران را بهترین روش برای پیشبرد اهداف وزیرنفت ایران در نشست اوپک ارزیابی کرده وگفته که اگر بیژن زنگنه، نشست وزرای اوپک را ترک می کرد اتفاق خاصی رخ نمی داد.
غرضی به ذکر خاطره ای از دوران صدارت خود برمسند وزارت نفت ایران اشاره کرد که درآن، با استفاده از ظرفیت سیاسی نظام "زکی یمانی" وزیر نفت عربستان را سرجای خود نشانده و توانسته اوپک را به دنبال ایران بکشاند؛ نتیجه این اتفاق ایستادن قیمت نفت روی هر بشکه 30 دلار بود.
غرضی اذعان داردکه هر زمان ایران زور بیشتری داشته، در طرف مقابل ، عربستان از ایران تبعیت کرده است
پیش از بروز تحریم های بین المللی ایران با تولید دستکم چهار میلیون و 200 هزار بشکه بر سکوی دوم تولیدکنندگان سازمان اوپک ایستاده بود.
طبق اطلاعات انرژی آمریکا این اواخر، میانگین تولید نفت ایران در هشت ماه نخست سال ٢٠١٤ میلادی، روزانه ٣ میلیون و ٢٣٩ هزار بشکه برآورد شده که این میزان برای مدت مشابه سال ٢٠١٣ برابر سه میلیون و ١٠٨ هزار بشکه در روز بود.
بر اساس این گزارش، تولید نفت ایران که هم‌اکنون سومین تولید کننده بزرگ اوپک است.
با این حساب عربستان کشور تولید کننده عمده اوپک که چندی است در نبود کشورهایی چون ایران، عراق و لیبی در هیبت تولید کننده شناورایفای نقش کرده که همین امر منجر به افزایش سهم تولیدات عربستان در دنیای انرژی و افت تولیدات کشورهای مذکور شده است.
بر این اساس، سومین وزیر نفت ایران معتقد است که ترک جلسه وزرای نفت اوپک را نشانه اوج قدرت سیاسی ایران بوده چرا که طبق اساسنامه اگر یکی از اعضا با مصوبه اوپک موافقت نکند تصمیمات این سازمان مصوب نخواهد شد مگر با نظر اتفاق آراء.
بر اساس اعلام غرضی، قدرت سیاسی کنونی ایران با دوران وزارت او بر مسند وزارت نفت، به هیچ عنوان قابل قیاس نبوده و ایران کنونی در منطقه خاورمیانه بسیار قدرتمند بوده، بنابراین زنگنه، وزیر نفت کنونی باید نشست اعضای اوپک را ترک می کرد نه موافقت با تصمیمات اوپک .
