اخبار آرشیوی

مهدی شریفی افزود: بانک‌هایی که برای پرداخت تسهیلات خرید یا ساخت مسکن اقدام می‌ کنند در قبال تضمین بازپرداخت تسهیلات ، اموال غیر منقول (ملک) را در رهن خود می‌گیرند که رهن اولیه نامیده می‌شود.
شریفی گفت : با این رهن ، ملک در رهن جز دارایی‌های بانک محسوب می شود و در صورت پرداخت نشدن اقساط امکان صدور اجرائیه و مزایده ملک برای بانک فراهم است.
وی گفت : ملک در رهن بانک تا پایان مدت بازپرداخت اقساط در رهن بانک باقی می‌ماند و پس از پرداخت همه اقساط و تسویه کامل بدهی ، برای فک رهن و آزادسازی آن اقدام می‌شود.
مدیر عامل بانک مسکن اظهار داشت : در کشورهای پیشرفته دنیا برای توسعه و تعمیق بازارهای مالی و تأمین منابع جدید پس از گذشت مدت کوتاهی از رهن اولیه ، بانک‌ها طلب خود از محل ( اموال رهن شده ) را به دارایی‌های قابل عرضه از طریق انتشار اوراق رهن ثانویه در بازار سرمایه تبدیل و دوباره منابع اولیه خود را بازیابی می کنند و امکان اعطای تسهیلات جدید را خواهند داشت.
وی افزود : این کار موجب خلق منابع جدید برای بانک‌ها و امکان اعطای تسهیلات به تعداد افراد بیشتر با سقف‌های بالاتر می شود.
شریفی گفت : البته کار در مرحله اجرا پیچیدگی‌ها و نکات فنی و اجرایی زیادی دارد.
وی تصریح کرد : بانک مسکن همواره خود را مکلف می‌داند که به متقاضیانی که در این بانک جهت استفاده از تسهیلات مسکن سپرده‌گذاری می‌کنند، آنها را به شکلی خانه‌دار کند.
بحث بازار ثانویه رهن و اوراق بهادارسازی دارایی ها به عنوان مکانیزمی برای تأمین وجوه جایگزین و انتقال ریسک، با توجه به گستردگی و اهمیت آن در تامین مالی بخش مسکن
همواره مورد توجه است.
سابقه بازار رهن ثانویه به سال 1938 باز می گردد، زمانی که کنگره آمریکا به عنوان بخشی از سیاست های بهبود اقتصاد در طول رکود بزرگ، با ایجاد موسسه ملی نخستین شرکت دولتی را به منظور ایجاد نقدینگی لازم برای بازار مسکن و ایجاد بازار ثانویه تاسیس کرد.
بازار رهن به بازاری اطلاق می شودکه درآن وجوه رهن تجهیز و تخصیص می یابد. از محصولات اساسی بازاررهن، وام رهنی
است. این وام در قبال توثیق اموال غیرمنقول (مسکونی وغیرمسکونی)به متقاضی پرداخت می شود و متضمن قراردادی
میان وام دهنده و وام گیرنده است که به موجب آن دارایی مذکور به منظور بازپرداخت بهنگام اصل و بهره وام در گرو وام دهنده قرار می گیرد. بازار رهن با توجه به عاملان و کارکرد آنها به دو بازار اولیه و ثانویه تقسیم می شود. در بازار اولیه رهن وام واقعی برای متقاضی
فراهم می شود و در بازار ثانویه نقدینگی از طریق خرید بسته های رهنی و انتشار گواهی های مبتنی بر رهن وارد بازار اولیه می شود.
در بازار ثانویه مفهوم واژگان تغییر می یابد، به طوری که سند بدهی و رهن کاغذی قابل مبادله می شود و وام دهنده
نقش فروشنده و سرمایه گذار نقش خریدار را خواهد داشت.
ساختار بازار اولیه رهن عامل مهم در توسعه بازار ثانویه رهن است . علاوه بر این رهن باید سرمایه گذاری جذابی باشد و نرخ آن در بازار تعیین و نرخ واقعی مثبت باشد . همچنین ضروری است گردش نقدی (جریان وجوه ) برای سرمایه گذار قابل پیش بینی و بازار رهن در مرحله ای از توسعه باشد که هزینه های ناشی از زیرساخت های بازار ثانویه را توجیه کند.