نقدی بر رفتارِ اقتصاددانان سیاست زده!

میثم مهرپور- یکی از مصائب اقتصاد ایران وجود اقتصاددانانِ پر ادعا، کم دانش و سیاست زده است. کسانی که اگر چه مدعی اعتقاد و احترام به آموزه های علم اقتصاد و دوری از سیاست زدگی و جناح بازی هستند اما در واقعیت، اقتصاد و شاخص های آن را با متر سیاسی اندازه می گیرند. به نحوی که اگر آقای X یا جریان Y هر کاری کند حتی اگر علمی باشد و بر اساس ده ها و صدها ساعت کار کارشناسی باشد خطاست و اگر رفقای خودشان در راس کار باشند اجرای آن کار قطعا علمی و کارشناسی است و اگر هم شکستی حاصل شود به طرق مختلف سعی در ماستمالی و توجیه آن می کنند.
تورم رخ دهد می گویند قیمت ها واقعی شده، شاخص بورس سقوط کند می گویند بورس در حال خروج از رشدهای حبابی است و روندها در حال اصلاح شدن است! نرخ بیکاری افزایش یابد می گویند آمارها در حال واقعی شدن است و.......

فراموشم نمی شود کسانیکه در سال 84 در اتاق فکر یکی از نامزدهای اصلاح طلب انتخابات ریاست جمهوری حضور داشتند و از طرح پرداخت 50 هزار تومان به هر ایرانی (بدون تصویب مجلس و سیر مراحل قانونی آن) دم می زدند. 5 سال بعد وقتی همین طرح با نام هدفمندی یارانه ها اجرا شد چون با مجری آن طرح مشکل داشتند یک راست و از همان ابتدا تا انتها شدند منتقد! که وامصیبتا، اقتصاد ایران به فنا رفت.
این افراد، کاهش دستوری نرخ سود بانکی در دولت احمدی‌نژاد را بد می دانستند و حالا از این دستور در دولت روحانی دفاع می کنند.
یکی از مشاوران اقتصادی دولت روحانی که در دولت گذشته همواره کاهش دستوری نرخ سود بانکی را مورد نقد جدی قرار می‌داد، این بار در چرخشی 180 درجه‌ای از این اقدام در دولت روحانی حمایت کرده و گفته است: درحال‌حاضر به شرایطی رسیده‌ایم که اقدام بوروکراتیک کاهش نرخ، تنها راه‌حل است و چاره‌ای دیگر نداریم. شاید عده‌ای مخالف باشند که ما با این کار بازار را نادیده می‌گیریم اما اکنون کار به جایی رسیده که خانواده‌ها فکر می‌کنند می‌توانند پول خود را در بانک نگه‌ دارند و سود بالایی را از بانک دریافت کنند و بانک هم هیچ فعالیتی نداشته باشد. در چنین شرایطی، به گمان من راهی نبود جز اینکه به صورت دستوری با این میزان از نرخ سود برخورد کنیم.

کارشناس ارشد علوم اقتصادی