به گزارش «نود اقتصادی»، میثم رادپور تحلیلگر مسائل اقتصادی اظهار داشت: بحث عمده نگرانکننده بودن ویروس کرونا ظاهراً مربوط به مسری بودن آن است و آنچه آمارها میگوید میزان کشنده بودن آن نسبت به سایر ویروسها کمتر است. با این همه باید گفت اقتصاد چین به هر حال در معرض یک دوره رکود قرار دارد چرا که بعد از یک دهه رشد حدود ۷ تا ۱۰ درصدی میتوانستیم دوره رکود این اقتصاد را پیشبینی کنیم.
وی بیان کرد: بدهیهای شرکتهای چینی حدود یک و نیم برابر تولید ناخالص داخلی آنهاست که این موضوع میتواند یک عامل موثر در کاهش رشد اقتصادی این کشور باشد. زمانی که میزان بدهیهای شرکتهای افزایش یابد به این معنی است که افق ترسیم شده برای آنها و ظرفیتهای ایجاد شده تحت تاثیر قرار میگیرند.
میثم رادپور افزود: نگرانی جدی این است که ویروس کرونا به این رکود دامنزده است. علیرغم کنترل دولت نمیتوان اثر آن را بر اقتصاد نادیده گرفت و کرونا جرقه ورود چین به دوران رکود را زد. کاهش رشد اقتصادی حتی به میزان ۲ درصد برای اقتصادی به بزرگی چین اثر فراوانی خواهد داشت و این مسئله میتواند سایر کشورهای دیگر دنیا که با این کشور تبادلات تجاری قابل توجهیی دارند را تحت تاثیر قرار دهد.
وی ادامه داد:اثر این ویروس بر اقتصاد ایران به دلیل بسته بودن آن کمتر از سایر کشورهایی است که تبادلات تجاری بالاتری دارند. در ایران به دلیل تحریمها، از حجم مبادلات تجاری رسمی کاسته شده است و اقتصادی که بهطور سیستماتیک مبادلات رسمی آن محدود است کمتر آسیب خواهد دید. ایران کمتر از آن چیزی که ظرفیت دارد با دنیا در ارتباط است و طبیعتاً بحرانهایی از این دست تاثیر قابل توجهی نخواهد داشت. همان طور که در بحران اقتصادی دنیا طی سالهای ۲۰۰۷ و ۲۰۰۸ نیز ایران چندان تحت تاثیر قرار نگرفت.