تاثیر جدی اوضاع آشفته اقتصادی و اجتماعی بر رای آوری روحانی در 96

به گزارش « نسیم آنلاین » محمد علی مشفق نویسنده روزنامه آرمان نزدیک به خانواده هاشمی رفسنجانی در ضمن نگارش یادداشتی در این روزنماه اوضاع فعلی جامعه را بحرانی و آشفته توصیف کرد.

نویسنده روزنماه آرمان در این زمینه نوشته است:« برخی از مردم جامعه با مشکلاتی از جمله بیکاری و فقر مواجه هستند و برخی نیز با اعتیاد افیونی و اعتیاد به پول حاصل از فروش نفت، نابرابری‌های اجتماعی، فاصله طبقاتی، نداشتن حداقل معیشت و فقدان، کمترین سطح رفاه، نداشتن امنیت شغلی در واحدهای تولیدی و سازمان‌ها، تعطیلی بالای ۵۰ درصدی واحد‌های تولیدی وکارخانجات، رکود کم سابقه در برخی نهادها و نداشتن درآمد معقول که بتوانند با آن گذران زندگی کنند، مواجه بوده و هستند. از سوی دیگر، امید به آینده در بخشی از جوانان رنگ باخته است و علاوه بر این، تبعیض و بی‌عدالتی در برخی استخدام‌ها و به دست آوردن فرصت‌های شغلی و توزیع نابرابر فرصت‌های پیش رو، از سلسله اموری است که می‌تواند رفتارها وکنش‌های افراد جامعه را غیرقابل پیش‌بینی کند»

نویسنده روزنامه آرمان در ادامه با اشاره به تاثیرات جدی این اوضاع بر روند رای آوری روحانی در انتخابات 96، به احتمال یک دوره ای شدن روحانی پرداخته ونوشته است:« برخی صاحبنظران تصور می‌کنند آمدن مجدد احمدی‌نژاد دور از ذهن است و عصر آن به پایان رسیده است و هر آینه مردم در آینده نیز جریان اعتدال را برخواهند گزید. این گزینش مجدد درگرو عملکرد مثبت تام و تمام دولت آن هم از منظر مردمی است که در ۹۲ و ۹۴ به اعتدال آری گفتند. همچنین باید در نظر داشت همه جوامع، حتی جوامع پیشرفته و دمکراتیک در معرض تهدید افراط گرایی هستند. اگر دولت روحانی نتواند از فرصت‌های پیش‌رو در به کارگیری تمامی قابلیت‌های داخلی وخارجی بهره گیرد و دیگر ارکان قدرت هم که بخش مهمی از اقتصاد کشور را در اختیار دارند با وی همراه نشوند، بدون تردید افراط گرایی با تکیه بر شعارهای پوپولیستی می‌تواند پیروز انتخابات آتی باشد.»

متن کامل این یادداشت که در شماره امروز روزنماه آرمان درج شد بدین شرح است:

پوپولیسم را نباید به یک جنگ روانی صرف تقلیل داد و مولفه‌های محوری وکلیدی تاثیرگذار بر ظهور و بروز این پدیده را نادیده انگاشت. باید به این مولفه دقت شود که برخی از مردم جامعه با مشکلاتی از جمله بیکاری و فقر مواجه هستند و برخی نیز با اعتیاد افیونی و اعتیاد به پول حاصل از فروش نفت، نابرابری‌های اجتماعی، فاصله طبقاتی، نداشتن حداقل معیشت و فقدان، کمترین سطح رفاه، نداشتن امنیت شغلی در واحدهای تولیدی و سازمان‌ها، تعطیلی بالای ۵۰ درصدی واحد‌های تولیدی وکارخانجات، رکود کم سابقه در برخی نهادها و نداشتن درآمد معقول که بتوانند با آن گذران زندگی کنند، مواجه بوده و هستند. از سوی دیگر، امید به آینده در بخشی از جوانان رنگ باخته است و علاوه بر این، تبعیض و بی‌عدالتی در برخی استخدام‌ها و به دست آوردن فرصت‌های شغلی و توزیع نابرابر فرصت‌های پیش رو، از سلسله اموری است که می‌تواند رفتارها وکنش‌های افراد جامعه را غیرقابل پیش‌بینی کند. در برخی مقاطع که فقر، بیکاری و به تبع آن ناامیدی فزاینده، زمینه‌هایی را فراهم کرده تا افراد جامعه، کنش‌های اجتماعی و سیاسی متفاوت از خود بروز دهند، شاید دولت‌هایی را بر سر کار بیاورند که هرکدام مسیری متفاوت و البته در جهت خلاف یکدیگر پیشه خود سازند و هر دولتی کارها را نه در ادامه اقدامات دولت قبلی، بلکه سیاست‌ها و برنامه‌های خود را از صفر آغاز کند. نباید فراموش کرد مردم ایران غالبا در ساحت‌های فردی و خارج از شرایط و زمینه‌هایی که برای آنها با برنامه یا بدون برنامه فراهم می‌شود کنش‌های معقولی از خود نشان می‌دهند و کمترین حمایت را از پدیده رادیکالیسم به عمل می‌آورند که نمونه آن انتخابات ۲۴خرداد ۹۲ و هفتم اسفند ۹۴ بود. در این انتخابات‌ها پاسخ درخوری به تندروها دادند اما این رفتار بدین معنا نیست که دوباره هم ممکن است رفتارشان را بدون لمس منافع، تکرار کنند چرا که فقر، بیکاری، ناامیدی و تداوم تبعیض و... سبب می‌شود رفتارها به رفتاری شناور و غلتان تبدیل شود و هر از گاهی و به‌طور خاص، در مقاطع برگزاری انتخابات و رقابت‌های سیاسی متاثر از شعارهای پوپولیستی با رنگ ولعاب خاص شود که راه را برای ظهور و پیروزی این عناصر آمیخته با تندروی، هموار کند. برخی صاحبنظران تصور می‌کنند آمدن مجدد احمدی‌نژاد دور از ذهن است و عصر آن به پایان رسیده است و هر آینه مردم در آینده نیز جریان اعتدال را برخواهند گزید. این گزینش مجدد درگرو عملکرد مثبت تام و تمام دولت آن هم از منظر مردمی است که در ۹۲ و ۹۴ به اعتدال آری گفتند. همچنین باید در نظر داشت همه جوامع، حتی جوامع پیشرفته و دمکراتیک در معرض تهدید افراط گرایی هستند. اگر دولت روحانی نتواند از فرصت‌های پیش‌رو در به کارگیری تمامی قابلیت‌های داخلی وخارجی بهره گیرد و دیگر ارکان قدرت هم که بخش مهمی از اقتصاد کشور را در اختیار دارند با وی همراه نشوند، بدون تردید افراط گرایی با تکیه بر شعارهای پوپولیستی می‌تواند پیروز انتخابات آتی باشد. صداقت دولت روحانی در بیان مشکلات و معضلات پیش رو و طرح شفاف مشکلات بدون لحاظ مصلحت‌های نادرست، امری است که می‌تواند تا حدودی پوپولیسم را در آینده عقب بزند. امید که دولتمردان فعلی سیاست‌های اقتصادی خود را روی مناطقی تمرکز بخشند که آمار بیکاری درآن مناطق بیش از دیگر مناطق خودنمایی می‌کند و با رویکردی فراتر از تیم اقتصادی دولت، چاره‌ای برای این معضل که می‌تواند پرچم اعتدال و میانه‌روی را در آینده به زیر بکشد، بیندیشند تا مردم ایران دوباره شاهد پدیده احمدی‌نژادیسم نباشند .