مسکن اجتماعی هم مشکل مسکن ایران را حل نمیکند

یک کارشناس بازار مسکن: یک فرافکنی است که گفته شود برای حل مشکلات مسکن طرحی وجود دارد، اینگونه طرحها (مسکن اجتماعی) متعلق به زمان خوشی اقتصادی و متعلق به کشورهای توسعه یافته است
به گزارش «نسیم»، در روزهای اخیر مباحثی پیرامون مسکن اجتماعی مطرح شده و مسئولان در این باره اظهارنظرهایی انجام دادهاند. طرحهایی مانند مسکن اجتماعی و مسکن ویژه و مسکنهای دیگر که مورد بحث قرار میگیرد در شرایطی اعمال میشود که ما مشکلی به نام مشکل مسکن نداشته باشیم. در کشور ما دهکی از مردم هستند که قدرت تامین مسکن و خرید آن را ندارند. در واقع دولت با تسهیلات ویژهای که برای آنان در نظر میگیرد مسکنهای شهرداری و اجارهای و اجتماعی را برای این دهکها در نظر میگیرد اما در حال حاضر در مقیاس کل جامعه مشکل مسکن داریم و درصد بالایی دارای مشکلات مسکن هستند. اگر یک کارمند میانه یا عالیرتبه را در نظر بگیرید بین 8 تا 12 ساعت هزینه کار روزانه خود را بابت مسکن میدهد یعنی بیش از 70 تا 80 درصد درآمد خود را. در آماری که اعلام میشود نزدیک 50 درصد از جامعه از مشکلات مسکن رنج میبرند و این در رده بالایی از مشکلات اجتماعی و اقتصادی ما قرار دارد و اینجا دیگر مسکن اجتماعی معنا ندارد و اینگونه طرحها، طرحهایی نیست که بتوان آن را اجرا کرد. با وجود این، اگر بتوان به صورت اجرایی به آن نگاه کرد وزارت تعاون امکان این را دارد که بتواند تامین مالی در حوزه مسکن اجتماعی را بر عهده بگیرد و میتواند از طریق تعاونیهای مسکن این کار را انجام دهد ولی موضوع این است که خود مسکن اجتماعی و مسکن ویژه قابل اجرا نیست چرا که اگر این طرح اجرا هم بشود بلافاصله جابهجایی صورت میگیرد و فردی که آن را خریداری کرده به طبقه بالاتر از خود از لحاظ سطح درآمدی میفروشد و باز هم مشکلی از مشکلات ما را حل نمیکند. ما سالی یک میلیون مسکن نیاز داریم در حالی که نمیتوانیم این مسکنها را تامین کنیم. سوال اینجاست که این مسکنها متعلق به چه کسانی هستند و آیا این طرحها میتواند راهگشایی برای دهک پایین اجتماع در خانهدار شدنشان باشد. در دنیا طرحهایی به نام طرحهای دولتی وجود دارد و برای کشورهایی است که در آن کشور تمام مشکلات مسکن حل شده و هیچ گرفتاری در بخش مسکن ندارد و هر فرد با درآمد دو ساعت کار خود میتواند خانهای را با قیمت پایین اجاره کند. بخشی از دهک پایین که بین 30تا40هزار نفر هستند مسکن میخواهند و نمیتوانند تامین کنند. درآمد آنها آنقدر پایین است که بیخانمان هستند و قشر دانشجو و مهاجر یا کم درآمد هستند که برای آنان مسکن اجتماعی را در نظر میگیرند. در ایران آیا با ساخت 50 هزار واحد مسکونی مشکل مسکن ما حل میشود؟سال قبل ما به جای اینکه یک میلیون مسکن داشته باشیم 400 تا 500 هزار واحد داشتیم. کسری ما در بخش مسکن قریب به چند میلیون است، 50 هزار تا نیست که با مسکن ویژه و اجتماعی آن را حل کنیم. ما نمیتوانیم با تکمیل کردن واحدهای مسکونی مسکن مهر هم مشکلاتمان را حل کنیم. ما باید برنامه کلان اقتصادی برای این مشکل داشته باشیم و برنامهریزان و اقتصاددانان باید تجدید نظر بفرمایند و برنامهریزی کلان و وسیع برای آن در نظر بگیرند و تکنولوژی ساخت سریع را حمایت کرده و وارد ایران کنند. بحث تامین مالی مسکن اجتماعی در حال حاضر مطرح نیست. ما باید کلیت مسکن را در نظر بگیریم و در این کلیت، مسکن اجتماعی معنا ندارد و در این مقطع با ساخت آنها اتفاقی نمیافتد. این یک فرافکنی است که گفته شود برای حل مشکلات مسکن طرحی وجود دارد در صورتی که این طرح قابل اجرا نیست؛ اینگونه طرحها متعلق به زمان خوشی اقتصادی و متعلق به کشورهای توسعه یافته است و به درد مسکن ما نمیخورد.
بیتالله ستاریان- کارشناس حوزه مسکن