گلایه یک تولیدکننده ظروف آشپزخانه از ورود کالای چینی به بازار؛ با این وضع دیگر نمیشود کار کرد!

ابراهیمی در گفتگو با «نسیم»: دولت غیرمستقیم تولیدکننده را تشویق به واردات میکند/ واردات با عوارض گمرکیاش بسیار به صرفهتر از تولید است/ چینیها فرصت عرض اندام به محصولات ایرانی را نمیدهند
مهدی ابراهیمی، تولیدکننده ظروف سیلور در گفتگو با «نسیم» اظهار داشت: بزرگترین مشکل ما در بحث تولید وجود ظروف وارد شده از کشور چین است، وجود کالاهای چینی حتی سلیقه مردم را نیز تغییر داده و مدام جنسهای ایرانی و قیمت آنها را با جنس چینی مقایسه میکنند، لذا با این وضع دیگر نمیشود کار کرد!
وی ادامه داد: هرچند کیفیت کار ایرانی از محصولات چینی بالاتر است، اما سرعت آنها در ایجاد طراحیهای جدید بسیار بالا است، به طوری که تا ما میخواهیم مدل جدید را وارد خط تولید کنیم، از چین مدلهایی جدیدتر با تنوع بیشتر وارد بازار شده است. زیرا قالب آنها روز به روز است.
این تولیدکننده بیان داشت: قالبسازان ما به جای این که قالبها را یک ماهه تحویل بدهند، قرارداد سه ماهه برای تهیه قالب سفارش شده می بندند و بعد هم همان سفارش را با دیرکرد 6 ماهه تحویل میدهند در این مدت نیز آن قدر طرح جدید چینی وارد بازار شده است و دیگر نمیتوان با آنها رقابت کرد.
ابراهیمی گفت: آنها هم که علم و توان ساخت قالبسازی را دارد، آن چنان قیمت بالایی میگوید که به صرفه نیست و طرف ترجیح می دهد که به جای این که خودش را درگیر تولید کند، برود و از چین همان را به صورت قانونی وارد بازار نماید و خودش را درگیر مالیات و بیمه و کارگر نمی کند زیرا با وجود تمامی هزینهها و عوارض گمرکی باز هم واردات برایشان از تولید در داخل بسیار به صرفهتر خواهد بود.
وی با بیان این مطلب که از دولت حمایت نمیخواهیم، فقط جلوی واردات را بگیرد، به نسیم تصریح کرد: دولت با جلوگیری نکردن از واردات ظروف و کالاهای چینی غیرمستقیم به من تولیدکننده میگوید تو هم برو وارد کن و خودت را درگیر سختیهای تولید در داخل کشور نکن.
این تولیدکننده افزود: تا زمانی که قیمت دلار روز به روز بود، تولید در حوزه کاری ما رونق خوبی داشت اما در این مدت متأسفانه روز به روز رکود در بازارمان بیشتر از گذشته شده است.
وی خاطرنشان کرد: با ساخت و تولید یک سایز سینی سیلور حداقل 15 نفر درآمد کسب میکنند، اما یک واردکننده کالاها را وارد کرده یک کارگر بالای سرش میگذارد و به راحتی نیز آن را بفروش میرساند. آیا در چنین شرایطی برای تولیدکننده رغبتی برای تولید میماند؟