دولت فقرا را از وام 160 میلیونی مسکن حذف کرد!

گروه اقتصادی نسیم آنلاین :مجید پارسا: تمام هست و نیست کوله بار زندگی‌اش در طول این سال‌ها، در آپارتمانی ۳۵ متری تلمبار شده و کودکان پر تعداد قد و نیم قد او، در کنار یکدیگر، شبها را «پافنگ» به صبح می‌رسانند.

آنهم در آرزوی اینکه شاید در دولت امید، تدبیر کارگزاران موثر افتاده و سوت پایان قطار خانه به دوشی، از حاشیه پایتخت به متن، در فضای این سرپناه محقر، طنین انداز شود.

آری!

اما چه خیال خامی!

پدر خانواده، گویی که همه آرزوهای این سال‌های صاحب خانگی را همین دیروز و در میان گل و بوته قالی مندرس خانه، به خاک سپرد و با چهره‌ای در هم کشیده، پیچ تلویزیون را بست تا صحبت‌های مدیر عامل بانک مسکن، بیش از این، عرق شرمندگی را در طول و عرض صورت او پدیدار نسازد.

اکنون، این، روایت بسیاری از ساکنان فقیر و تنگدست ساکن در حاشیه کلان شهرهایی است که لااقل با شنیدن اظهارات دیروز "محمد هاشم بت شکن"، رویای خانه‌دار شدن را دستکم در این دولت به فراموشی سپرده و دیگر امیدی برای رسیدن به خط پایان مستاجری ندارند.

اما مگر مدیرعامل بانک مسکن چه گفت؟

"محمد هاشم بت شکن" در نشست پایان سال خود "جامعه هدف مصوبات افزایش مبلغ وام‌ها را اقشار متوسط جامعه و افرادی که دارای توان پس انداز و پرداخت قسط دارند برشمرد و تاکید کرد که طرح‌های خانه دار شدن اقشار ضعیف را دولت اعلام خواهد کرد." همان دولتی که در 28 ماه اخیر نتوانسته باری از دوش خانوارهای کم بضاعت بی سرپناه بردارد و سرپناهی هر چند محقر، برای آنها دست و پا کند.

گمان می‌رود با تسهیلاتی که بانک مسکن، دیروز از آنها رونمایی کرد و اقساط آن را در محدوده یک میلیون و ۹۰۰ هزار تومان ذکر کرد، آب پاکی را بر روی دستان این جماعت فقیر ریخته و همین امر سبب شد تا شکاف جدی میان برنامه های دولتمردان و اقشار فاقد سرپناه ملکی کشور به هیچ عنوان ترمیم نشود.

همان فاصله‌ای که سبب شده تا جمعیت کلانشهرهای کشور به مرور آب رفته و حاشیه نشینی در اقمار این شهرها در همین مدت اندک به دو برابر افزایش یابد. به ویژه آنکه در شرایط حاضر، ۱۸ میلیون نفر از جمعیت ۵۵ میلیون نفری ساکنین شهرهای کشور هم در وضعیت "بد مسکنی" دم و بازدم می کنند. پس ، با این حساب، چه زمانی برنامه های دولت برای اقشارکم درآمد جامعه اجرایی خواهد شد؟

ضعف دولت در به سرانجام رسیدن مسکن مهر

به گزارش نسیم آنلاین، افزایش جمعیت ایران در سه دهه اخیر و تورم فزاینده، خرید خانه را برای خانوارهای ایرانی به شدت دشوار ساخته و بخش اعظم جمعیت 78 میلیون نفری کشور، اینک در صفوف بهم فشرده متقاضیان مسکن قرار گرفته اند.
مسکن مهر، یکی از همان برنامه هایی بود که بذر آن در دولت احمدی نژاد کاشته شد تا به دنبال افزایش شدید قیمت مسکن و کنترل بازار و با هدف صاحبخانه دار کردن اقشار کم درآمد جامعه جنبه اجرایی به خود بگیرد.
بررسی روند عملکرد دو ساله وزارت راه و شهرسازی دولت یازدهم مبین این امر بوده که در این مدت در مجموع 314 هزار واحد مسکن مهر افتتاح شده است. هر چند که براساس آمارها، در سال‌های پیش از دولت یازدهم به طور متوسط هرساله 311 هزار واحد مسکن مهر افتتاح ‌شده ، رقمی که عملکرد دو ساله دوره دولت فعلی را معادل عملکرد یک سال دولت گذشته نشان می دهد.
تا اینجای کار وزارت راه وشهرسازی نشان داده که عزم جدی دراتمام مسکن مهر نداشته ویا توان لازم را در این خصوص ندارد.
نمونه بارز آن جابجایی چندین باره زمان اتمام مسکن مهر بوده که درآخرین بار،زمان پایان این طرح به نیمه دوم سال 95 موکول شده ، هرچند که با توجه به تاخیرهای مکرر، باید با دیده شک و دو دلی به این زمان اعلامی هم نگریست.
مسکن نافرجام "اجتماعی"
عمده ترین برنامه دولت یازدهم برای اقشار کم درآمد،طرحی با نام" مسکن اجتماعی"بوده که مخاطب این طرح هم همان دو دهک محروم جامعه به شمار می روند. اما متاسفانه پس از گذشت 28 ماه از عمر دولت یازدهم حتی برنامه آن نهایی نشده وسرنوشت آن همچنان در هاله ای از ابهام قرار دارد. قرار بوده که با متوقف شدن ثبت نام مسکن مهر،طرح مسکن اجتماعی جایگزین مناسبی برای آن باشد که این طرح همچنان در مسیربرنامه ریزی برای نهایی سازی به سر می برد. به ویژه آنکه براساس اصول 31 و 43 قانون اساسی کشور، تامین مسکن متناسب با نیاز اقشار کم درآمد جامعه در زمره وظایف مهم دولت به شمار می رود.

واقعیت این است که در سالیان اخیر تعداد کمبود واحدهای مسکونی کشور تغییرات چندانی نداشته و با توجه به رخداد سالانه 800 هزار واقعه ازدواج،به نظر می رسد ایجاد توازن بین عرضه وتقاضای کشور نیازمند ساخت حداقل 1.5 میلیون واحد مسکونی در سال باشد، اتفاقی که حتی با وجود احداث مسکن مهر هم رنگ واقعیت به خود نگرفته است. بر اساس پیش‌نویس طرح جامع مسکن، تعداد ۲.۵ میلیون خانوار شهری کم درآمد دهک اول فاقد مسکن ملکی زیر خط فقر مسکن درکشور وجود داشته که سالانه ۵۶ هزار خانوار نیز به آنان اضافه می‌شود.

حال آنکه مجموع برنامه‌های دولت برای این خانوارها اعم از مسکن ملکی، اجاره‌ای و ارائه وام ودیعه مسکن، سالانه ۱۱۰ هزار خانواده را پوشش می‌دهد. بنابراین با این برنامه، تامین مسکن اقشار کم درآمد فعلی، صرف‌نظر از تعدادی که هر ساله به آنان اضافه می‌شود حدود ۲۵ سال زمان لازم دارد.

پر واضح است، حمایت از گروه های آسیب پذیر، یکی از وظایف قانونی دولت در بخش مسکن بوده اما علی رغم اینکه بیش از دو سال از عمر دولت یازدهم گذشته، برنامه های دولت برای تامین مسکن اقشار کم درآمد همچنان به صورت پیش نویس بوده و نهایی هم نشده است.

"عباس آخوندی"،سکاندار وزارت راه و شهرسازی، گفته که برخی با این تحلیل غلط که بازار مسکن با «مازاد عرضه» مواجه بوده، این بخش را از اولویت حمایتی خارج کرده‌اند، درحالیکه حجم زیاد ساختمان در قسمت «لوکس» متمرکز شده و کشور با کمبود آپارتمان‌های «مصرفی» مواجه است. به نظر می رسد، این اظهارات دست راست حسن روحانی در وزارت راه وشهرسازی، درحالی بر زبان جاری شده که در این دو سال اخیر انتقادات فراوانی بدنه وزارتخانه او را نشانه رفته و جملگی بر این نکته پای فشرده اند که این وزارتخانه توجهی به ساخت مسکن ارزان قیمت نمی کند.

جدای از این امر، رونمایی بانک مسکن از ارایه تسهیلات خرید مسکن برای اقشار متوسط به بالای هم گره دیگری برگره های کور دولت و وزارت راه و شهرسازی انداخته و سبب شد تا ذهنیت طرفداری از قشر سرمایه داری در بدنه دولت در اذهان قشر ضعیف جامعه پررنگتر شود.

با این اوصاف، زمان برای اخوندی به سرعت در حال گذر بوده و اگر راس هرم وزارتخانه راه و شهر سازی با همین منوال به فعالیت خود ادامه دهد به هیچ عنوان نمی توان امیدوار بود که درصورت کشدار شدن عمر دولت روحانی به چهار ساله بعدی ،شانسی برای حضور مجدد او در ترکیب بعدی وجود داشته باشد.

مگر اینکه آخوندی کمر همت خود را بسته و با به حرکت واداشتن بدنه درگیر در رخوت وزارتخانه خود ، فکری عاجل برای صاحبخانه کردن قشر ضعیف جامعه را تدارک ببیند. در غیر اینصورت از هم اکنون باید خود را برای وداعی تلخ با صندلی پرزرق و برق وزارت خویش در ساختمان شهید دادمان آماده سازد.