تولید خودروی ملی را زودتر از ترکیه آغاز کردیم ولی از آنها عقب افتادیم

به گزارش « نود اقتصادی »،‌ حسن کریمی سنجری کارشناس صنعت خودرو درخصوص علل عقب‌ ماندن صنعت خودرو کشور از صنعت خودرو ترکیه گفت: بارزترین تفاوت صنعت خودرو ترکیه و ایران در استراتژی و برنامه‌ریزی است. ترکیه برای فعالیت این صنعت استراتژی مشخصی از سال‌های گذشته تدوین کرده و در مسیر اجرای آن قدم برمی‌دارد. اما صنعت خودرو ایران برنامه‌ریزی مشخصی ندارد و هدف مشخصی را دنبال نمی‌کند. در سند چشم‌انداز ۱۴۰۴ نیز تنها به بیان اهداف متعالی و ایده‌آلی بسنده شده که بسیاری از این اهداف غیرقابل دسترس و همچنین متناقض با یکدیگر هستند.

وی افزود: ترکیه توسعه اقتصادی و تبدیل شدن به کشوری توسعه‌یافته به‌لحاظ صنعتی را دنبال می‌کند، اما در ایران همچنان مشخص نیست که توسعه اقتصادی و صنعتی به‌عنوان یک اصل مورد توجه و اهمیت قرار دارد یا خیر. زمانی که در کشوری فلسفه توسعه وجود نداشته باشد، تحقق توسعه نیز امکان‌‌پذیر نخواهد بود.

کریمی گفت: عدم وجود فلسفه توسعه در کشور سبب شده استراتژی مشخصی نیز در بسیاری از صنایع همانند خودرو وجود نداشته باشد. از همین رو گاهی در کشور تصمیم گرفته می‌شود استراتژی‌ای همانند کره‌جنوبی اتخاذ شود و همانند این کشور که ۱۰ سال واردات خودرو را ممنوع و خودروساز را مکلف به تولید محصول باکیفیت کرد عمل شود. اما پس از مدتی این سیاست تغییر کرد و گفته می‌شود با شرکت‌های مطرح خودروساز دنیا همکاری شود و از طریق این همکاری توسعه در این صنعت ایجاد شود. عدم وجود یک برنامه و استراتژی ثابت این صنعت را سرگردان و امکان برنامه‌ریزی را از صنایع سلب کرده است. در واقع در ادبیات و الفبای توسعه در ایران اختلاف نظر وجود دارد و همین بر سردرگمی حاکم بر حوزه‌های مختلف افزوده است.

وی گفت: ایران نسبت به ترکیه از مزیت مهمی به نام منابع انسانی توانمند برخوردار است. مهندسان این حوزه از دانش فنی قابل قبولی برخوردار هستند اما عدم وجود ادبیات توسعه‌ای، تحقق توسعه صنعتی و اقتصادی را غیرممکن ساخته است. ترکیه از این امر برخوردار است و از همین طریق نیز سرمایه‌گذاری قابل توجهی را روی تولید خودروی ملی سرمایه‌گذاری کرده و به نتیجه می‌رسد اما صنعت خودروی ایران همچنان در گیر و دار ضرر مالی، مشکلات مالی و نقدینگی و تولید خودروهای فاقد استاندارد و بی‌کیفیت است.
کریمی گفت: ایران توانمند شدن و تولید خودروی ملی را بسیار زودتر از ترکیه آغاز کرد، اما این امر در کشور تحت‌الشعاع مسائل مختلفی قرار گرفت و به فراموشی سپرده شد درحالی که ترکیه نیز در این سال‌ها درگیر مسائل مختلف سیاسی، تحریم، فشار اقتصادی و تعویض دولت‌ها بود اما هیچ‌کدام باعث نشده موضوع توسعه خودروسازی فراموش شود و به عنوان یک اصل در ادبیات صنعتی و اقتصادی این کشور ثبت شده است.