یک اقتصاددان: ثبات نرخ ارز، ناشی از خوش‌بینی نسبت به آینده است

عضو هیأت علمی دانشگاه شهید چمران اهواز در خصوص ثبات نرخ ارز گفت: ثبات نرخ ارز طی یک سال گذشته در وهله اول روانی و ناشی از خوشبینی نسبت به آینده است.

افقه اظهار داشت: بخش کمی از این ثبات می‌تواند از عملکرد دولت باشد. به هر حال بخشی از دارایی‌هایمان که بلوکه شده بودند آزاد شده‌اند و دولت قادر است قدرت مانور بیشتری در کنترل بازار پیدا کند. بخشی از نیازهای ارزی که به بازار فشار می‌آورد با این محدود ارزی که بعد از این مذاکرات آزاد شده است فشارها و نیازها را برآورده کرده اما همانطور که می‌دانیم هنوز همه چیز به روند مذاکرات و نتیجه این مذاکرات بستگی دارد.

این اقتصاددان گفت: هم‌اکنون بخش عمده‌ای از تحریم‌ها وجود دارد اما به نظر می‌رسد دولت توانسته با بوجود آوردن فضای مثبت در روابط سیاسی بین‌المللی هم با محدودیت کمتری نفتش را بفروشد هم به درآمدهای ناشی از فروش نفت به بخشی از آن دسترسی پیدا کند. از طرفی به دلیل رکود حاکم بر بخش تولید که هنوز هم گرفتارش هستیم تقاضای این بخش از تولید برای ارز نسبت به گذشته فروکش کرده؛ بنابراین فشار تقاضایی از این طریق کمتر شده و در هر حال ثبات نسبی بازار را به دنبال داشته است. اما ثبات نرخ ارز به شدت به روند مذاکرات و نتیجه آن بستگی دارد. حتی طرفین مذاکره‌کننده بعد از هر دوره مذاکره جلوی دوربین ظاهر می‌شود و نتیجه را بیان کنند در نرخ ارز ما در داخل تأثیر می‌گذارد چه برسد که نتیجه را رسماً اعلام کنند که موفق یا ناموفق بوده و بلا فاصله آثارش را در تغییرات نرخ ارز خواهید دید.

عضو هیأت علمی دانشگاه شهید چمران اهواز در خصوص اقدامات زیرساختی برای تثبیت قیمت ارز و اینکه آیا پیمان ارزی دو یا چند جانبه راهکاری درست برای ثبات نرخ ارز است، گفت: نمی‌توانیم با اقتصاد تعارف داشته باشیم. ثبات نرخ ارز به نتیجه نرسد ما نمی‌توانیم ثباتش را حفظ کنیم. به هر حال سالانه 70 الی 80 میلیارد دلار اقتصادمان را وابسته کردیم به ارزی که وارد می‌شود که این را معمولاً از طریق نفت و کمی صادرات غیر نفتی به دست می‌آوردیم. در حال حاضر اصلاً فرصتش را به دست نیاوردیم که برویم به آن سمت که اقتصاد کشور را به کالاهای دیگر وابسته کنیم. ببینید افق باید بلندمدت باشد اگر این تحریم‌ها بلندمدت باشد چاره‌ای جز این نداریم که برویم به سمت مبادلات تهاتری و پایاپای و معاملات دو جانبه که باز آمریکا با قدرتی که دارد می‌تواند بر این کشورها مسلط شود اما باز ایران اگر دیپلماتیکش قوی باشد می‌تواند از تضادی بین کشورها با آمریکا می‌تواند استفاده کند. به هرحال جنگ است و این جنگ یک جنگ دیپلماتیک است و هر کسی که در این زمینه قوی باشد می‌تواند تأثیرات اقتصادی‌اش را در داخل ببیند.

وی اظهار داشت: در کوتاه‌مدت اگر افق را بلندمدت ببینیم حتماً باید خودمان را با شرایطی که داریم وفق دهیم و یکی از آن مبادلات تهاتری و یا مثل سابق ما با هزینه بیشتر تحریم‌ها را دور می‌زدیم یعنی از یک کشور ثالث استفاده می‌کردیم که آن هم مشکلات خاص خودش را دارد.