موسایی: بسیاری از ثروتمندان یارانه می‌‌گیرند، اما دولت با محافظه کاری یارانه آن‌‌ها را حذف نمی‌‌کند

به گزارش «نسیم» میثم موسایی عضو هیات علمی دانشگاه تهران در یادداشتی در روزنامه تعادل نوشت:

شناسایی ثروتمندان روش‌هایی دارد که به‌راحتی می‌توان آنها را شناسایی کرد؛ درحال حاضر اساتید دانشگاه، مهندسان، پیمانکاران، پزشکان و بسیاری از افراد پردرآمد یارانه می‌گیرند که این یک کار غیرمنطقی است. دولت می‌تواند براساس میزان املاک و دارایی‌های فرد، محل سکونت، متراژ ملک وی و بسیاری از اطلاعات دیگری که در اختیار دولت است ثروتمندان را شناسایی کند. درواقع زمانی که پولی به حساب بنده واریز می‌شود نمی‌گویم که من نیاز ندارم، مخصوصا که روش اعطای یارانه هم خیلی راحت بود و بانک‌ها به‌راحتی افراد را ثبت‌نام می‌کردند، بنابراین دولت باید برای حذف یارانه ثروتمندان جدی وارد عمل شود. اخیرا وزیر کار اعلام کرده که یارانه حدود 2میلیون‌و900هزار نفر حذف شده و در عین حال بالغ بر 60درصد معترضان به حذف یارانه، دوباره به لیست یارانه‌بگیران اضافه شدند. همین موضوع نشان از روحیه محافظه‌کاری دولت نسبت به این مساله دارد، زیرا فکر می‌کند که اگر یارانه برخی افراد جامعه را حذف کند، پایگاه اجتماعی خود را از دست خواهد داد. بنابراین لازم است در این زمینه دستگاهی فراتر از دولت تصمیم‌گیری کند و اگر با این نگاه به حذف یارانه نقدی توجه شود. تصمیمات براساس منافع کوتاه‌مدت خواهد بود و منافع بلندمدت جامعه آسیب می‌بیند. منفعت بلندمدت جامعه در این است که ثروتمندان از یارانه استفاده نکنند تا فقرا بیشتر از آن بهره‌مند شوند، زیرا فقرا نیاز دارند. بنابراین اگر دولت بخواهد برای حفظ پایگاه اجتماعی خود پرداخت یارانه به ثروتمندان را ادامه دهد، برخلاف منافع بلندمدت جامعه عمل کرده است.

درخصوص اظهارنظرهای ضدونقیض دولت نیز می‌توان عنوان کرد که وزیر اقتصاد بیش از یک‌سال پیش و قبل از ایجاد سامانه برای انصراف از دریافت یارانه نقدی اعلام کرد که 10میلیون ثروتمند شناسایی شده و ما خودمان آنها را حذف می‌کنیم ولی باید دید مبنای این سخن چه بوده است. اگر واقعا ثروتمندان آن زمان شناسایی شدند، پس چرا امروز باوجود آنچه قرار بود، دولت اقدام به حذف یارانه ثروتمندان نمی‌کند؟ بنابراین معتقدم دولت در زمینه یارانه‌ها خیلی محافظه‌کارانه برخورد می‌کند. دولت با گفتن اینکه نمی‌توانیم ثروتمندان را شناسایی کنیم به دنبال طی کردن یک راه انحرافی است زیرا ما اصلا نباید ثروتمندان را شناسایی کنیم بلکه در وهله اول باید فقرا را شناسایی کنیم و هرکس هم ادعایی دارد که نیاز به پرداخت یارانه دارد ادعای خود را اثبات کند تا یارانه به او پرداخت شود. در این راستا ممکن است به دلیل نداشتن اطلاعات آماری دقیق شناسایی ثروتمندان کار دشواری باشد ولی باید ابتدا به جای شناسایی ثروتمندان فقرا را شناسایی کرد.