ندیمی: رویکرد اتاق بازرگانی تولید نیست و کارکردهای دیگری دارد!

به گزارش «نسیم»، روزنامه آرمان به نقل از ابوذر ندیمی عضو کمیسیون اقتصادی مجلس نوشت: به تازگی برخی از اعضای اتاق بازرگانی از ایفای نقش این اتاق در حوزه صنعت سخن گفته‌اند. براساس کارکرد اتاق بازرگانی در تناسب با سال تاسیس و نیز نقش وزارت بازرگانی در گذشته، اتاق رویکرد تولید ندارد و واحدهای تولیدی چه کشاورزی و چه صنعتی نقش حداقلی دارند و همانطور که نام اتاق هم نشان می‌دهد، این نهاد بیشتر برای بازرگانی ایجاد شده است. به تعبیر دیگر حتی بخش عمده‌ای از صنعت در ایران هم تابع بازرگانی است یعنی حتی صنعت را هم به سمت و سوی بازرگانی کشانده‌اند یا اینکه برای استفاده از تسهیلات و ما به‌التفاوت‌ها به صنعت روی آورده‌اند. بنابراین اتاق بازرگانی در حقیقت بدون صنایع و معادن و کشاورزی در حال حاضر تعریف می‌شود و اصرار به اینکه اتاق بخواهد رویکرد کشاورزی یا صنعتی داشته باشد که بر فعالیت‌های دیگر آن ترجیح داده شود بسیار بعید به نظر می‌رسد.

برای اینکه این اتاق برای تجارت ساخته شده و طبیعتا بیشترین کارکرد آن هم حول موضوع تجارت و بازرگانی است و ما نمی‌توانیم در رابطه با محوریت تولید که دچار مشکلات متفاوتی است و دارای سختی‌های مخصوص به خود و در نتیجه درآمدهای کمتر و اخذ تسهیلات کمتری است انتظاری متفاوت داشته باشیم. اتاق بیش از آنکه تولیدی باشد تجاری است و بیش از آنکه کشاورزی و صنعتی باشد در پی موضوعات و کارکردهای دیگری است.

ما در گروه‌بندی‌های اقتصادی در کشور نیازمند تحولات اساسی هستیم و این تحولات از جهت رویکرد دولت تعریف می‌شود. تا رویکرد دولت، به تجارت و فروش نفت و درآمد ناشی از مواد خام است این شرایط باقی می‌ماند. تا خام فروشی ادامه یابد اتاق بازرگانی در خدمت تجار است اما اگر خام فروشی را کم کنیم و سیاست‌های اقتصادی درباره صادرات و واردات را تغییر دهیم یعنی اگر محصول ساخته شده را وارد نکنیم و از داخل هم محصول خام را صادر نکنیم، می‌توان امیدوار بود تا بعد از تحریم‌ها تغییرات مهمی ایجاد شود. اگر واردات ما مواد خام و قطعات و کالاهای واسطه‌ای و سرمایه‌ای باشند تولید رشد می‌کند و در داخل نیز اگر نفت را همچنان به صورت خام صادر کنیم و تغییری در فروش آن به صورت فرآورده‌های نفتی ایجاد نکنیم نمی‌توانیم امیدوار باشیم تا تولید ما رونق بگیرد. زمانی که این سیاست‌های دوگانه یعنی از طرفی صادرات به صورت خام و از طرفی واردات به صورت کالای ساخته شده در کشور وجود نداشته باشد، تولید به خودی خود جای تجارت را می‌گیرد.

در حال حاضر با توجه به صادرات مواد خام صنعت هیچگونه رشدی ندارد و برای ارتقای نقش صنعت و کاهش نقش تجارت باید جایگاه تولید در کشور را پررنگ کنیم. ما اقتصاد ایران را با 31 استان اسم‌گذاری می‌کنیم اما انکار آن غیر ممکن است که شهر تهران به‌طور خاص و کلان‌شهرها به‌طور عام اقتصاد کشور را در دست گرفته‌اند. مکانیزم ایجاد اتاق‌های بازرگانی در شهرستان‌ها در صورتی می‌تواند راهگشا باشد که محل تبادلات اقتصادی شهرهای خاص در کشور نباشد و جایی برای نقش شهرستان‌ها به مفهوم خاص در اقتصاد وجود داشته باشد. بنابراین اگر بتوانیم بخش عمده‌ای از اقتصاد را از لحاظ گردش وجوه و منابع و تسهیلات و مانند آن در تمام کشور توزیع کنیم ممکن است که در اقتصاد کل کشور تاثیرگذار باشد. اما در حال حاضر مراکز عمده اقتصادی در کشور مراکز استان‌ها هستند که در چنین شرایطی تغییرات مورد نظر بسیار دشوار است. بر این اساس یکی از کارویژه‌های ما در این حوزه تمرکز زدایی برای آینده است، چنانکه همه مناطق کشور از شهرهای بزرگ گرفته تا شهرهای کوچک و حتی روستاها بتوانند جایگاه خود را پیدا کنند.