«نود اقتصادی»-سید سجاد پادام، پژوهشگر اقتصادی: لازم بود رد کلیات بودجه  قبل از بررسی تلفیق صورت میگرفت تا این همه وقت و هزینه به هدر نمی رفت. عَلی‌ای‌حال رد برای این بودجه تصمیم مناسبی بود.

مناسب به این دلیل که دولت باید مجاب به اصلاحات ساختاری شود، به عنوان مثال در حال حاضر صندوق های بازنشستگی کشوری، لشکری و فولاد در بودجه ۱۴۰۰ قرار است حداقل ۱۳۶ هزار میلیارد تومان از بودجه  عمومی کشور را مصرف کنند، بدون اینکه حتی یک اصلاح کوچک در مورد ساختار معیوب و هزینه تراش این صندوق ها در بودجه خواسته شود. در واقع پرداخت این منابع از بودجه عمومی باید به شرط اصلاح و جلوگیری از وخیم تر شدن وضعیت آنها در آینده باشد. یا بودجه ۱۰۶ هزار میلیارد تومانی دانشگاههای علوم پزشکی که نسبت به سال قبل رشدی ۷۳  درصدی نیز داشتند، به دلیل بند یک قانون احکام دائمی توسعه فاقد نظارت هستند.

این در حالی است که در بودجه راهی برای نظارت پذیر کردن این منابع دیده نشده است و حتی تلفیق هم به این مسائل ورود نداشت در حالی است که کمیسیون تلفیق می توانست به این حکم که همه مخارج نظام سلامت باید از محل سازوکار بیمه ها اتفاق بیفتد تا حدی امکان نظارت پذیری برای این منابع ممکن میشد.

یا موضوع دیگر مسله نابرابر سازی اجتماعی  بودجه است که تلفیق با اعمال مالیات پلکانی تا حدودی آن را تخفیف داد اما اصل نابرابر سازی بودجه یعنی افزایش ۲۵ درصدی همه حقوق ها از بین نرفت و اصلاح آن مستلزم راهی بجز افزایش درصدی حقوق هاست.

بنابراین رد کلیات با شرطی که مجلس چنین  اصلاحاتی را طلب کند قابل اعتناست ولی در غیر این صورت چیزی جز اتلاف وقت مردم نیست.