به گزارش «نود اقتصادی»، محمدعلی خطیبی، مدیر اسبق امور بین الملل شرکت ملی نفت اظهار داشت: اسناد بالادستی تکلیف سیاست ما را در این زمینه روشن کردهاند که بر طبق آنها ما باید خامفروشی را کنار بگذاریم و به سمت فروش فرآورده برویم. زیرا هیچ کشوری نفت را به صورت خام مصرف نمیکند بلکه پس از واردات برای استفاده از آن، نفت را تبدیل به فرآوردههای نفتی میکنند.
وی ادامه داد: در واقع سود اصلی را معمولا کشورهایی میبرند که نفت خام را به فرآورده تبدیل میکنند. این کشورها نفت را از ما میخرند و از نفت محصولات بسیار متنوعی تولید میشود که بعضا بسیار گرانقیمت هستند و در مرحله بعد به خود ما میفروشند. بنابراین تبدیل نفت خام به فرآورده کار رایجی است که باعث شده کشورهای خامفروش از ارزش افزوده واقعی نفت برخوردار نشوند.
مدیر اسبق امور بینالملل شرکت ملی نفت تاکید کرد: بر این اساس ما باید به دلیل ارزش افزوده نفت و بحث تحریمها به سمت تولید فرآورده حرکت کنیم. در هر دو دوره تحریم شاهد بودیم ما در فروش فرآوردههای نفتی چندان مشکلی نداشتیم و سابقه تحریمها هم نشان میدهد که برای ناکامکردن تحریمکنندگان در رسیدن به هدفشان باید از خامفروشی فاصله بگیریم. این کار ثروت بیشتری هم نصیب کشور خواهد کرد و موجب اشتغال میشود.
خطیبی با اشاره به بیکاری قشر تحصیلکرده در ایران خاطرنشان کرد: متاسفانه بیشترین تعداد بیکاری در کشور ما مربوط به قشر تحصیلکرده دانشگاهی است. در این راستا پیگیری سیاست تبدیل نفت خام به فرآورده فرصتی برای اشتغال این گروه ایجاد خواهد کرد. ضمن آنکه از تحریمها هم بهتر میتوانیم عبور کنیم.
مدیر اسبق امور بینالملل شرکت ملی نفت اظهار داشت: در اسناد بالادستی ذکر شده است که نباید اقتصاد کشور به نفت وابسته باشد ولی مشخص نشده که این کار در چه برهههایی باید صورت بگیرد. لازم است زمانبندیها مشخص شود که مثلا دولت در ظرف مدت پنج یا 10 سال باید به این مهم دست یابد.
خطیبی خاطرنشان کرد: ساخت پالایشگاه باعث ایجاد ارزش افزوده، ایجاد اشتغال و کاهش ضربهپذیری در برابر تحریمها میشود؛ فلذا بهتر است خامفروشی را کاملا کنار بگذاریم. البته حتی اگر تحریم نفتی هم نبودیم باز هم باید به سمت رهایی از خامفروشی نفت و ساخت پالایشگاه و صادرات فرآورده حرکت میکردیم.