به گزارش «نود اقتصادی»، جابجایی مدیریتی در یکی از بزرگترین شرکت‌های تولیدکننده روانکار در کشور؛ عیسی اسحاقی، مدیرعامل شرکت نفت ایرانول همین چند روز قبل و بعد از حدود ۶ سال، جای خود را به مجید محسنی مجد داد. این جابجایی در فضای رسانه‌ای کشور به شدت خبرساز شد.
مجید محسنی مجد را به جرات می‌توان چهره‌ای جدید در صنعت روانکار برشمرد که نام او لااقل برای فعالان این صنعت چندان هم آشنا نیست. بنابراین، این سوال مطرح می‌شود که آیا مدیرعامل جدید این شرکت خواهد توانست سهم ایرانول را در بازار صنایع روانکار کشور حفظ کرده و اهداف توسعه‌ای آن را هم محقق سازد؟ سوالی که به صورت مشخص با روند مدیریتی مجید محسنی مجد در پیوند خواهد بود.
جستجو در سابقه مدیریتی مجید محسنی مجد یک نکته مهم را به دست می‌دهد و آن اینکه میزان جابجایی او در سمت‌های مدیریتی سال‌های گذشته همواره پرشتاب بوده است. به عبارتی دیگر، میزان ماندگاری او در راس هرم شرکت‌هایی که مسئولیت آنها را پذیرفته کمی کمتر از زمان مورد انتظار و یا معمول بوده است.
گویا مجید محسنی مجد، مدیرعاملی خود را از ۱۵ شهریورماه سال ۹۵ و از کشتیرانی کیش شروع کرده و در دیماه همان سال هم به شرکت آریا سولار، شرکت وابسته به نفت سپاهان پیوسته است. در خلال ۴ دیماه سالجاری که محسنی مجد به شرکت نفت ایرانول پبوسته تا همان سال ۹۵ او مدیریت عاملی شرکت‌هایی چون کشتیرانی کیش، آریاسولار، کارخانجات کمک فنر ایندامین و شرکت به‌پخش را در کارنامه کاری خود ثبت کرده است.
بدون شک، ثبات مدیریتی در یک بنگاه اقتصادی یک اصل بسیار مهم بوده که در صورت داشتن سایر موارد مورد نیاز در مدیریت موفق، این امر منجر به شکوفایی آن بنگاه اقتصادی خواهد شد. بنابراین ثبات مدیریتی در کارنامه کاری او در سال‌های اخیر کمتر مشاهده می‌شود.
به غیر از آن در کارنامه کاری محسنی مجد می‌توان به موارد دیگری چون مدیرکلی حراست تاپیکو و معاون شرکت سرمایه‌گذاری صنایع پتروشیمی هم رسید. بنابراین، این سوال مهم مطرح می‌شود که آیا محسنی مجد در شرکت مهم ایرانول هم همچون شرکت‌های قبلی ماندگاری چندانی نخواهد داشت؟ به خصوص که با توجه به شرایط حاکم بر اقتصاد می‌توان پیش‌بینی کرد که حلقه فشار مشکلات بر مدیریت این بنگاه هم تنگتر از گذشته شود. آنهم شرکتی که دست اندازهای جدی را فراروی راه خویش دارد، از تاثیرگذاری نوسانات قیمت جهانی نفت بر نرخ خوراک و خرید نقدی مواد اولیه آن گرفته تا قدیمی بودن تکنولوژی این شرکت به خصوص در پالایشگاه اّبادان، محدودیت ورود مواد اولیه و قطعات مورد نیاز از خارج کشور به دلیل تحریم‌ها، وجود روغن‌های تقلبی در بازار و تعدد برندهای خارجی که به صورت بلندینگ در کشور فعال شده‌اند تا محدودیت و ناهماهگی در امر قیمتگذاری محصولات شرکت از طرف سازمان حمایت از مصرف کننده و تولید کنندگان و تغییر قیمت خوراک و دست آخر هم رکود اقتصادی و تاثیر آن بر کاهش تقاضای مصرف و رقابت با تولید کنند گان دیگر و حفظ سهم بازار این شرکت.
همه این معضلات، بدون شک برروند مدیریت مدیرعامل جدید شرکت نفت ایرانول تاثیرگذار خواهد بود. مدیرعاملی که به صورت زیگزاگ، مدیریت خود را در حراست تاپیکو، شرکت کمک فنر سازی ایندامین، کشتیرانی و شرکت توزیع به پخش تجربه کرده است.
بنابراین باید منتظر ماند و دید که محسنی مجد در ایرانول چقدر ماندگار خواهد بود و ایا گره‌ای از مشکلات جدی این شرکت را بازگشایی خواهد کرد یا خیر؟ گذر زمان بهترین قضاوت را در مورد او به نمایش خواهد گذاشت.
