دکتر یاور دشتبانی، اقتصاددان و مدرس دانشگاه در یادداشتی برای «نود اقتصادی» از دلایل مخالفتش برای گران کردن بنزین نوشت: درست است که مطابق آخرین گزارش آژانس بین‌المللی انرژی از اختصاص یارانه به سوخت‌های فسیلی، ایران بیشترین یارانه انرژی را در جهان پرداخت می کند. درست است که منطق اقتصادی حاکم بر الگوی مصرف و توزیع عادلانه ی درآمد و... اصلاح قیمت انرژی را ضروری می نماید.

کاملا قابل پذیرش است هدفمند کردن یارانه ها!
میفهمیم ضرورت جلوگیری از قاچاق سوخت را!
و صدها دلیل برای ضرورت افزایش قیمت بنزین!

 آیا مدیران دولتی می دانند " هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد؟" آیا دلایل دیگر بر نقض فعلی این ضرورت را نمی بینند؟! باور کنید مردم به ستوه اقتصادی آمده اند و چند صباحی نبود ثبات نسبی بازار باعث شده بود معاملات رواج بیشتری داشته باشد. در مراحل قبلی افزایش قیمت ها، صرفا کارشناسان بودند که در مورد مناسب بودن زمان طرح بحث و تردید داشتند. اما اینبار عموم جامعه فریاد نامناسب بودن زمان این افزایش را داشتند و دارند.

مگر نه این است که هدف و وظیفه‌ی دولت حداکثر کردن رفاه اجتماعی است! آیا ایجاد یک بی ثباتی و تورمی دیگر، اینبار کاملا به دست خود، یعنی تلاش برای حصول این هدف! نباید کمی به جای مدیریت درآمدها و تامین آن از جیب مردم ، به فکر مدیریت هزینه ها باشیم!؟  آیا تغییر مدل حکمرانی در دخالت های اقتصادی دولت و لاغر شدن انقدر سخت است!؟ چه اصراری است که به دلیل عدم تمایل به لاغر شدن دولت، مخارج دولت آنقدر بالا باشد که منابع عجیب درآمدی کشف کنیم! شاید توجیه شود که یارانه ی آن به صورت نقد به خود مردم بر میگردد؛ اما بر پایه کدام اطلاعات؟! دولت قبل با صرف میلیاردها هزینه در تشخیص درست دهک های درآمدی ناموفق بود و در نهایت مبلغ یارانه بطور یکسان به حساب دهک های مختلف واریز شد! حال چطور با چه طرحی و چه کاری اطلاعات کامل و دقیق حاصل شد!؟

بگذریم از آثار نقدینگی این واریزی ها که دیگر صحبت از آن کلیشه ای شده است!  آقای دولت اگر صدها دلیل برای ضرورت انجام این طرح هم بیاورید، یک دلیل مردم برای نقض فعلی دلایل شما کافیست: " ما طی دو سال اخیر شدیدترین فشارهای اقتصادی را تحمل کردیم و گفتید دلیل آن جنگ اقتصادی است‌، حال خود چرا این فشار را مضاعف کردید!"