مقداد همتی، کارشناس اقتصادی در یادداشتی اختصاصی برای «نود اقتصادی» نوشت: رهبر انقلاب امسال را رونق تولید نامگذاری کرده‌اند. یکی از استراتژیک‌ترین تولیدها، تولید غذا است که به‌همراه دارو یکی از پاشنه آشیل‌های اصلی تحریم در کشور نیز هستند. ماموریت اصلی تولید غذا در کشور در روستاها و از طریق کشاورزی ( دامپروری و زراعت و باغبانی ) است.

پروژه جهانی "ترسیب کربن" که سالهاست در کشورهای هدف در دنیا پیاده‌سازی می‌شود، در ایران از طریق دفتر بیابان سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری کشور راهبری می‌شود. تسهیلگران خارجی این پروژه با بهانه کم آبی و ازبین رفتن مراتع کشور و بیابان زایی چندسال اخیر، ماموریت روستاهای هدف را از تولید غذا به صنایع دستی (۱) و بوم‌گردی و اشتغالهای جانبی و حاشیه ای سوق داده و می‌دهد. جالب اینکه مسئولان بازنشسته این سازمان با حضور در نهادهایی همچون بنیاد مستضعفان در حال ترویج همان نسخه کشاورزی زدایی از روستاها هستند.

 این درحالیست که حداقلی ترین حالت تولید غذا از طریق سیستم دامپروری بسته (۲) براحتی در روستاهای کم آب و بیابانی و دارای مراتع فقیر قابل پیاده سازی است. این شکل دامپروری ساده‌ترین راهکار برای مسئولان حال حاضر کشور است که بدنبال راهکارهای فوری و ساده و بی‌دغدغه و با کمترین وقت و انرژی میگردند!! هرچند راهکار اساسی استفاده از میلیونها هکتار مراتع درجه دو و سه در کشور است که با دیم‌کاری آنها می‌توان غذای میلیونها دام سبک و سنگین را در کشور تامین کرد.

توضیح۱: تولید صنایع دستی که مورد اشاره رهبری در سخنرانی نوروزی هم بود نه بعنوان اشتغال اصلی بلکه تولید جانبی برای زمستان روستا یا اشتغال معلولین یا مکمل درآمدی میتواند مورد استفاده قرار گیرد.

توضیح۲: دامپروری به شیوه بسته یعنی نگهداری دام در فضای محصور و تغدیه دام از طریق علوفه دستی بجای چرا در مرتع.