به گزارش «نود اقتصادی» وزیر سابق راه و شهرسازی اظهار کرد: آقای نیلی فرد صاحب نظری بود، ولی در سطح هدایت و راهبری دولت نظرش در نهایت خریدار نداشت. کسی در دولت به معنای واقعی به دنبال حذف یارانه پردرآمدها نبود.

وی افزود: در دولت دوم آقای روحانی دو اتفاق رخ داد. اول اینکه بسیاری از ما باورشان نمی‌شد (حداقل من) که در این دولت با چنین ستاد اقتصاد کلانی مواجه شوند. یعنی تصور ما بر این بود که ستاد اقتصاد کلان تغییر می‌کند. با توجه به این که در 4 سال گذشته درباره ستاد اقتصاد کلان خیلی صحبت کرده بودیم. درباره اینکه از این ستاد، سیاستی سازگار که بتواند یک مرحله اقتصاد ایران را بهبود ببخشد، وجود ندارد. در جلسات مختلف گفته بودیم. انتظار من این بود که ستاد اقتصاد کلان متفاوت خواهد بود. اگر می‌دانستم با چنین ستاد اقتصاد کلانی مواجه خواهیم شد. چه بسا نمی پذیرفتم به دولت بیایم (حداقل در دولت دوم). بعد هم که آمدیم خیلی زود متوجه این قضیه شدم. استعفای من مربوط به آذر سال گذشته است. با فاصله چهار ماه به این نتیجه رسیدم.

آخوندی گفت: مخالفت‌های من در حوزه اقتصاد کلان هر روز تندتر و آشکارتر می‌شد. به اضافه آنکه شخصا هم مرتب پیگیر بودم. دولت دوازدهم هم در حوزه سیاست خارجی و هم در حوزه اقتصاد کلان سیاستهایش خیلی با دولت یازدهم متفاوت بود و مخالفتهای من هم آشکاتر می شد و موضع گیری صریح‌تری در دولت داشتم. درباره حوزه‌های سیاست خارجی و اقتصادی کلان و هم در بخش خودمان. در حوزه بخش خودمان هم در حوزه بازآفرینی شهری و حوزه نوسازی ناوگان‌ها کاملا مخالف بودم و اختلافات خیلی جدی داشتم. میزان اختلافات به طور مداوم بیشتر می‌شد. از لحاظ اخلاقی دیدم من که باید تابع رئیس جمهور باشم و از او تبعیت کنم؛ اما نظرم با ایشان کاملا متفاوت است؛ بنابراین خوب است که از دولت خارج شوم. به همین خاطر آذر به ایشان عرض کردم به نظر می‌رسد اختلافات ما خیلی رو به گسترش است و از نظر اخلاقی درست نیست که من باشم. کسی باید باشد که بتواند همراهی‌تان کند. آذر ماه اصرار به این بحث داشتم. شاید آقای روحانی تصور می‌کرد این اختلافات حل شدنی است.

آقای روحانی می‌گفتند من طرفدار اقتصاد آزاد هستم، اما الان زمان اجرای این سیاستها نیست. من قبول نداشتم. می‌گفتم پس وقت اجرای آنها چه زمانی است؟ این شد که به این نتیجه رسیدم که باید از این دولت جدا شوم.