به گزارش «نسیم» فریال مستوفی با اشاره به حواشی فعالیت‌های اقتصادی در ایران گفت: متاسفانه حواشی کار در معدن سرب و روی مهدی آباد بیش از آن چیزی است که تصور می‌کردیم. با اینکه معدن نسبتا فعال شده به جای اینکه اجازه بدهند توجه ما به عنوان سرمایه‌گذاران این پروژه به سمت برنامه‌های معدن معطوف شود، باید بخشی از وقت خودمان را صرف برطرف کردن این حاشیه‌ها کنیم.

او گفت: در حقیقت افرادی هستند که به دلیل رانتهایی که دارند مدعی هستند و هیچ وقت نمی‌توانند ببینند یک شرکت خصوصی واقعی در این پروژه ورود پیدا کرده‌‌‌‌‌‌‌ است. در حالی که ما سهام این پروژه را در مزایده ایمیدرو خریداری کردیم و فرصتی بود که همه می‌توانستند از آن استفاده کنند و سرمایه‌گذار این پروژه شوند. اما آن زمان که این پروژه در مزایده قرار گرفته بود، کسی اصلا قصد خرید نداشت. جالب است که الان همه تمایل به معدن مهدی‌آباد پیدا کرده‌اند. مدعی معدن مهدی‌آباد شده‌اند و این پروژه مساله روز آنها شده است.

رئیس هیات مدیره کارون دز دشت افزود: گرچه پس از تغییرات مدیریتی ایمیدرو بالاخره در مهرماه سال 92 با رئیس هیات عامل این سازمان تفاهم‌نامه‌ مهدی‌آباد را منعقد کردیم و عملیات اجرایی باطله‌برداری را در شش ماه اخیر یعنی از اسفندماه 93 تا الان انجام داده‌ایم. اما الان دائما صحبت از عقب‌ماندگی پروژه معدن مهدی‌آباد است. در حالی که سوال من از دولت این است که کدام پروژه را خود توانسته سر موعد خود انجام دهد؟ معتقدم پس از حصول توافق که بحث جذب سرمایه خارجی بسیار مطرح است، دولت باید پاسخگو به بخش خصوصی باشد. اغلب پروژه‌هایی که در ایران انجام می‌شود، با تاخیر عملیاتی می‌شود و بیشتر آنها زیر قیمت به مناقصه‌ها راه پیدا می‌کنند.

او تصریح کرد: از شهریور سال 91 که سهام معدن را خریداری کردیم تا شهریور سال 92 اجازه هیچ کاری را دولت به ما نمی‌داد و با اینکه ایمیدرو با شرکت ما قرارداد داشت، برای احداث کارخانه کنسانتره این معدن فراخوان دادند. از سال 91 سه سال مهلت ساخت کارخانه به ما داده شد در حالی که بیشتر این مدت سه‌ساله حتی ما نمی‌توانستیم وارد معدن شویم.

مستوفی افزود: جالب است پیش از تحریم که پروژه‌های صنعتی کشور نیاز به منابع مالی داشتند و دولت با استفاده از نفوذ ما در چین تامین مالی پروژه‌های خود را با فاینانس انجام می‌داد، حال به جایی رسیده که به ما می‌گوید فاینانس‌تان را می‌توانید از ما پس بگیرید. ما چطور می‌توانیم ظرف یک ماه فاینانس این پروژه را تهیه کنیم و به معدن مهدی‌آباد بیاوریم؟ آیا این بهانه‌گیری نیست؟ این قضیه منطقی است؟ بعد گفته می‌شود چرا سرمایه‌گذار خارجی جذب بازار ایران نمی‌شود.

رئیس هیات مدیره کارون دز دشت گفت: زمانی که سرمایه‌گذار داخلی با موانع سختی روبه‌رو است، مسلما میل سرمایه‌گذار خارجی هم کاهش پیدا می‌کند مخصوصا اینکه در تشخیص سرمایه‌گذار قضاوت‌ درستی دولت ندارد. اینکه سرمایه‌گذار واقعی یا غیرواقعی است، مهم است. معمولا قضاوت دولت همیشه در این زمینه به بیراهه کشیده می‌شود. جای سوال دارد اگر از این پروژه بیرون برویم آیا این پروژه توسط دولت می‌تواند انجام شود؟ بدون شک اگر شرکت سرمایه‌گذار، خصولتی بود، دولت آن را بیشتر حمایت می‌کرد. در حالی که الان یک بخش خصوصی واقعی وارد پروژه شده و کارهایی که هیچ شرکتی نتوانسته آنها را انجام بدهد، ما از عهده آنها برآمده‌ایم. تقویت بخش خصوصی توسط دولت به نظر من شعاری بیش نیست.

مستوفی افزود: وضعیت پروژه طی 8 ماه بسیار امیدوارکننده است اما دولت فقط بهانه‌گیری کرده و اخیرا ما را به عقب‌ماندگی پروژه متهم می‌کند. در حالی که اگر آن را مقایسه با آغاز به کار این معدن کنیم و به اقدامات دولت طی این 14 سال بپردازیم متوجه می‌شویم که چقدر کارنامه این پروژه در این 8 ماه مثبت بوده است.

او گفت: تنها توقع ما این است که دولت مزاحم کار ما در عملیات اجرایی پروژه نشود و در برابر حاشیه‌سازی‌ها از ما حمایت کند. چینی‌ها می‌گویند دولت‌شان از بخش خصوصی حمایت معنوی و مالی می‌کنند در حالی که ما این حمایت ها را نمی خواهیم اما خواهش می کنیم رهایمان کنند تا به جای پاسخگویی به حاشیه‌ها برای طرح‌های توسعه پروژه هدفگذاری کنیم. یکی از اصلی‌ترین اهداف معدن مهدی‌آباد ایجاد اشتغالزایی برای منطقه است که راه‌اندازی آن بسیاری از ساکنین مهریز را نسبت به کار امیدوار کرده است و طی این 8 ماه اخیر برای اولین بار است که فعل و انفعالاتی در این معدن را مشاهده می‌کنند. اما با وجود حاشیه‌ها سرنوشت این همه سرمایه‌گذاری‌ چه خواهد شد؟ برای انگیزه به وجود آمده در مردم این منطقه چه اتفاقی خواهد افتاد؟ چرا همیشه سرنوشت مردم ایران به مسائل حاشیه‌ای گره می‌خورد؟

رئیس هیات مدیره کارون دز دشت گفت: از زمانی که سهام این معدن را خریده‌ایم اقدامات مهمی انجام داده‌ایم و حال قرار است در گازکشی مهریز کمک کنیم. در واقع ما آمادگی چنین کمک‌هایی را داریم. در حالی که تا الان دولت به سمت این کارها اصلا نرفته است. اکثر پروژه‌هایی که در ایران توسط شرکت‌های خصولتی گرفته شده یا سرمایه‌ آن شرکت فروخته شده یا پروژه به صورت کلی مدت‌ها راکد مانده است. من بیشتر دوران زندگیم اصلا ایران نبودم و می‌توانم باقی عمرم را هم در ایران نباشم اما در کشور مانده‌ام و تنها دلیل ماندنم، علاقه به ایران است. در چند نقطه دنیا مانند لندن، پاریس و چین شرکت دارم اما ایران برایم مهمتر است زیرا علاقه‌ام این است که در ایران باشم و سرمایه‌گذاری‌ام را در کشور خودم انجام دهم. حال فرض کنید ما یکی از میلیون‌ها سرمایه‌گذارانی هستیم که از سوی دولت برایمان دلزدگی به وجود می‌آید.

او افزود: اظهار تاسف می‌کنم زیرا دولتی‌ها اگر بخواهند مجددا در این پروژه دخالت‌های نا‌به جا کنند، سبب متوقف شدن آن خواهند شد و مسوولان باید روزی پاسخگوی مردم باشند که چرا در مسیر بخش خصوصی سنگ‌اندازی می‌کند. نمونه این مانع‌تراشی پروژه المهدی است که در نهایت سرمایه‌گذار آن کار را رها کرده و می خواهد برود.

منبع: اقتصادنیوز